یک بند" می نگرم به بعد... به کمی ان طرف تر... این یک ا عتیاد مقدس می شود... یک بند دغدغه چا ل می کنم ... شاید بعد" مهربا نتر لبخندی برند و دیگر"دمار از روز گار در نیاورم . اما و قتی قلم سر نشین همه چیز می شود....... بعد"یکبند مرا می نگرد

 

 

شینده اید که بر اساس پس خور اند هایی که داریم باید عمل کرد... یعنی بر اساس انچه که می دانیم اصلاح عمل کنیم. این یکی از ابراز های سعادت ست... اما....